Het lekkere leven

In geuren en kleuren

Er werd dit weekend eindelijk weer eens Indiaas gekookt in huize Raay&Marjon, een warmlopertje voor de kookworkshop op 23 februari, de eerste sinds ik met een gebroken knie in het ziekenhuis en vervolgens op de bank en in een rolstoel belandde.
Tien personen schuiven aan om kennis te maken met nieuwe geuren en smaken, de verhalen te horen achter de gebruikte ingrediënten en twee aan twee de vijf gerechten op het programma te koken. Het is altijd weer een verrassing dat alles min of meer gelijktijdig op tafel staat en het slot van de avond kan beginnen: het gezamenlijk opeten en napraten.

Voor de gelegenheid bakte Marjon naan, haar eigen versie van deze Indiase broodjes. Ze deed kalonji (zwart uienzaad) door het deeg en maanzaad, knoflook en zoutvlokken erop. 
Vrijdagavond aten we 
shahi korma, een kipgerecht dat een paar jaar geleden tijdens een uitzending van Masterchef UK door een professionele Indiase chef gekookt werd, en wij, op basis van wat we ons ervan herinnerden, wisten te reconstrueren. De milde, fluwelige cashewnotensaus kon het prima vinden met de naans.
Zaterdagavond bleken de naans ook prima te passen bij een 
sambar, een pittige soep van gepureerde gele linzen met groentes. Ik kookte de linzen in een lichte kippenbouillon, wat de smaak nog verdiepte. Maar met water en eventueel een groentebouillontablet gaat het ook prima. Wat dit gerecht speciaal maakt is het specerijenmengsel waar de soep zijn smaak aan ontleent. Zo’n masala een klein beetje werk, maar dan heb je wel voor weken voldoende in voorraad. 
Ik zet de Indiase benaming van de specerijen erbij, dat klinkt al exotisch voor je het geproefd hebt.

De verschillende soorten linzen behoren tot het standaardassortiment van de Hindoestaanse toko. Ze blijven lang goed, en wie eenmaal de smaak te pakken heeft (en dit bedoel ik letterlijk!) kan met zo’n basisvoorraadje een hele tijd toe!

Sambar masala

  • 10 sabut lal mirch (gedroogde Spaanse pepers
  • 2 el toor dhal (gele linzen), ongekookt
  • 2 el  urad dhal (zwarte linzen) ongekookt
  • 2 el masoor dhal (rode linzen), ongekookt
  • 2 el dhania (korianderzaad)
  • 1 el jeera (komijnzaad)
  • 2 tl kali mirch (zwarte peperkorrels)
  • 1 el rái (bruin mosterdzaad)
  • 1 el  methi (fenegriekzaad)
  • 2 el haldi  (geelwortel), gemalen


  1. Zet een kleine koekenpan met dikke bodem op het vuur, leg de pepers erin en laat ze al omschuddend 5 minuten roosteren, laat ze afkoelen
  2. Doe de linzen in de hete pan en rooster ze 5 minuten tot ze iets verkeuren, laat afkoelen op een bord
  3. Rooster nu de zaadjes in de hete pan tot de geur loskomt - pas op: komijn en mosterdzaad heeft de neiging te poppen!
  4. Roer er de geelwortel door en bak 1 minuut al omscheppend mee, laat afkoelen
  5. Maal alle geroosterde specerijen in een koffiemolen tot een fijn poeder
  6. Bewaar de masala in het donker in een goed sluitende jampot


Tip: ook lekker over frietjes of gebakken aardappels, als smaakgever voor een soep of groentesaus.



Flitsvisite

Ze kwamen even op en neer uit Enschede, Simon en Bas, om in Amsterdam een heel belangrijke boodschap te komen doen: trouwringen!

Simon had al vooronderzoek gedaan terwijl Bas aan het werk was, en dus toog het aanstaand bruidspaar rechtstreeks naar een tamelijk exclusieve Amerikaanse juwelier om daar hun ‘wedding bands’ uit te kiezen. En daarna kwamen de blije mannen op de koffie. 

Wat doe je dan als moeder… Iets lekkers bakken natuurlijk! Maar het was wel zaterdagochtend, die we, als het kan, in grote luiheid doorbrengen. Snel in de kleren en boodschappen doen hoort niet in het heersende trage tempo, maar de voorraadkast zou wellicht uitkomst kunnen bieden. Dat moest ook wel, aangezien er nog maar één appel in huis was, en daarmee maak je nou eenmaal geen appeltaartje.

Inderdaad bleek in de conservenkast in dreigende vergetelheid een blik Delmonte abrikozen op sap te staan, nogal verstopt tussen nieuwere voorraad. Diepvriesroomboterbladerdeeg is hier altijd in huis, amandelmeel, een onmisbaar ingrediënt voor Marjons Mandarijnencake, idem, en suiker, boter, bloem en eieren vanzelfsprekend ook. Dat er in de vriezer ook nog een aangebroken doosje RaspberryMaxx frambozen bleek te staan maakte het plaatje compleet, want abrikozen, amandelen en frambozen, dat is 'a match made in heaven', en dus helemaal toepasselijk voor de gelegenheid.

Zo groeide onder mijn handen in een kwartiertje een vierpersoons Abrikozentaartje met frangipane.

  • 4 plakjes roomboterbladerdeeg
  • 60 g amandelmeel
  • 60 g zachte roomboter
  • 60 g fijne tafelsuiker
  • 1 el bloem
  • 1 ei
  • geraspte schil van 1/2 citroen
  • 1/2 blik abrikozen op sap, uitgelekt
  • handje diepgevroren frambozen

  1. Verwarm de oven voor op 200°.
  2. Bekleed een kleine pievorm met het bladerdeeg, prik de bodem in, druk met een vork een ribbeltje in de rand en zet koel weg
  3. Klop amandelmeel, boter, suiker, bloem, ei en geraspte citroenschil glad
  4. Strooi een eetlepel amandelmeel en 1 el bloem op de bodem van de vorm
  5. Schep de frangipane hierop. Het geeft niet als het niet helemaal gelijkmatig verdeeld is, tijdens het bakken spreid de frangipane zich vanzelf uit.
  6. Leg de abrikozen met de bolle kant omhoog op de frangipane, leg de frambozen tussen de abrikozen.
  7. Bak het taartje in 30 minuten tot de frangipane licht begint te kleuren. 

Eten met mijn maatje

Om verstandig om te gaan met eten heb je tegenwoordig een ‘eetmaatje’ nodig, heeft het Voedingscentrum verzonnen in de strijd tegen a) overgewicht b) voedselverspilling of c) beide (doorhalen wat niet van toepassing is).
Albert Heijn was de uitverkoren supermarkt om deze nieuwe vinding in de markt te zetten: in week 6 werd 1 miljoen eetmaatjes over de ruim 800 Nederlandse vestigingen verspreid, 1 per klant, in vier vrolijke kleuren, en gratis bij 1 pak huismerk couscous, rijst of pasta. Ter begeleiding heeft het Voedingscentrum een 
website opgetuigd om doel, gebruik en de voordelen van het maatbekertje in begrijpelijke taal uiteen te zetten. En staatssecretaris van EZ Sharon Dijksma viel de eer te beurt om het eerste exemplaar in gebruik te nemen.

Het bovenstaande was mij totaal ontgaan, maar toen vriendin Karin op donderdag 6 februari op haar Facebookpagina een foto plaatste van haar culipost van de dag, was ik in één klap ‘bij’. Hoon aan het adres van het plastic uitvindsel was op de sociale media kort maar hevig, op mijn foto op Facebook (zie links) kwamen vragen of dit bekertje misschien een gezichtsstomer zou kunnen zijn en of het toch niet in de spreekkamer van de dokter thuishoorde… Het altijd kritische Foodlog stortte zich op de kekke nieuweling en Karin wijdde, op haar kenmerkende licht badinerende toon, een serieus artikeltje aan het eetmaatje.
Echt even lezen, het is leuk én leerzaam! 

De gewetensvraag doemde op: heb ik dit nodig? Wij hébben toch al een keur aan glazen, plastic en metalen maatbekers?
Desondanks maakte zich een lichte hebzucht van me meester, en goddank had ik toevallig nét rijst nodig, en zo kwam het eetmaatje, na een barre tocht door de zondvloed van vrijdag, ook in míjn keuken terecht. In het rood nog wel, dat kleurt ook zo leuk in onze zwart-met-witte keuken. 

Ik ga dit weekend het eetmaatje gebruik om iets lekkers te koken voor mijn live-in eetmaatje, aka Marjon. Een eetmaatje is immers het maatje met wie je eet?

Overigens zal ik zeker meer afmeten dan volgens het blokjesprincipe van het bekertje (zie Voedingscentrum) voor twee personen nodig is. Logisch, want ik kook op voorraad voor de avonddiensten van mijn eetmaatje, die op zulke dagen dus juist géén eetmaatje is. Zij eet met collega’s, ik in m’n eentje. Misschien moet ik het eetmaatje gezellig bij me op tafel zetten, dan eet ik ook niet zo alleen. 


Egg fried rice ‘façon maison'

  • 200 gram geurige witte rijst
  • zout, 1 laurierblaadje (of limoenblad
  • 2 tenen knoflook
  • 2 cm gember
  • 1 hele rode peper
  • 1 el arachideolie
  • 2 ei, losgeklopt
  • 4 lente-uitjes, in stukjes van 2 cm
  • 2 tl sesamolie

  1.  Kook de rijst met wat zout en het gekozen blaadje gaar, spreid uit op een blad en laat afkoelen.
  2. Hak de knoflook, gember en peper heel fijn
  3. Verhit de wok, doe er de olie in en en zodra die rookt, de gehakte spulletjes
  4. Voeg beetje bij beetje de rijst toe, fanatiek roerbakkend
  5. Schenk halverwege de losgeklopte eieren erdoor en blijf roerbakken tot het ei gestold is en goed gemengd - de rijst mag heel licht aanbakken, daar wordt-ie lekker krokant van!
  6. Schep er tot slot de lente-uitjesen de sesamolie door en roerbak nog 1 minuut


Soms bak ik wat spek- of hamblokjes vooraf krokant, en meng die samen met de lente-uitjes door de rijst, een klein scheutje zoute sojasaus doet het ook leuk, en natuurlijk kun je ook meer richting nasi goreng gaan door tauge (blokjes paprika/doperwtjes/fijngesneden prei etc. etc. etc.) mee te roerbakken. Het is hoe dan ook altijd lekker!

En zoals Karin al demonstreerde: het eetmaatje leent zich ook heel goed voor oneigenlijk gebruik.
Wij gaan binnenkort trouwens ruilen: Karin mag mijn rode, dan krijg ik haar blauwe. Gelijk oversteken bij een kopje thee met wat zorgvuldig afgemeten lekkers!