Fien en haar zeven kattenlevens

'Weet u wel dat de meeste katten hun leven verliezen door van het balkon te vallen?', sprak de dierenarts ons waarschuwend toe bij Fiens jaarlijkse gezondheidscontrole.
Nee, dat het zó erg was wisten we niet, maar ons balkon op 5 hoog was wel een bron van zomerzorg, ook al was het al flink beveiligd.
Lelijk groen, slap gaas hield Fien wel van het akelig smalle randje, maar het spul boog vervaarlijk door als er dikkedollieduiven op landden. We waren al een tijd aan het verzinnen hoe we het voor Fien veilig en voor ons prettig konden maken, maar we kwamen er niet uit. 
Een net van boven tot onder? Nou nee, het balkon is ook voor ons om op te zitten en van de zon te genieten. Een constructie met stalen spankabels en gegalvaniseerd gaas? Gaat niet werken - we gaan niet boren in de stalen balkonrand, een muur waar we wel in zouden kunnen boren hebben we niet (alles is hier van staal) en tie-wraps zouden volgens kenners met inzicht ook niet werken. Een houten raamwerk met gaas er op vastgeniet - dezelfde vraag: hoe maak je dat vast? Ook internet bood geen soelaas, en hoe stel je die vraag? 'Cat safety balcony'? Dan krijg je dit, en als je even verder zoekt: plaatjes zeggen meer dan woorden…

Uiteindelijk diende de echte oplossing zich als vanzelf aan toen we onlangs bij een tuincentrum waren en daar metalen antiduivenstrips zagen. Een Willy Wortelmoment! We zouden ze zelf niet zien maar ze zouden wel effectief Fien van de rand houden, want kattenpootjes passen niet tussen de metalen pinnen.
We zetten de strips met tie-wraps onwrikbaar op de rand vast, hingen hangpotten aan de buitenkant van het balkon met snelgroeiende, stormbestendige hedera en Amerikaanse sering die tussen de spikes zouden groeien en vulden de bakken aan de binnenkant met fijne zomerbloeiers.

(Dat de passerende vliegende zuidwesterstormen ook deze zomer geen mededogen hebben met al dit moois verbaast me allang niet meer, maar ze brengen me ieder jaar weer bijna tot tranen.)

En Fien? Die leeft, zich van geen kwaad bewust, al haar zeven levens, wandelt tussen de zaailingen en grote planten in de potten op de grond en heel af en toe waagt ze een poging hogerop te komen, maar daar zijn wij dan altijd zelf bij (soms met een kleine hartverzakking tot gevolg, dat dan weer wel). 
Want hoe veilig wij het ook gemaakt hebben: Fien mag voorlopig toch niet zonder toezicht op het balkon. Dat ze een grondige hekel heeft aan wind in haar vacht en natte voetjes al helemaal vreselijk vindt is een geluk voor ons, én voor de vele vogels die deze weken bij ons komen snacken!

Buurvrouw Yna maakte deze foto vanaf haar balkon.