Taart voor een verjaardag

Sommige uitnodigingen zijn nog nét iets specialer dan sommige andere, zoals bijvoorbeeld die we kregen van onze dierbare vriendin Mariëlla voor een 'eet- en drinkfeestje chez moi.'

'Geen cadeautjes, alsjeblieft', het stond er echt. De aanleiding voor het partijtje, daar wilde ze het maar niet over hebben, maar het ging (natuurlijk) om haar verjaardag - wij zijn ook niet gek!

En ja, inderdaad, ze ging op de luie toer door haar genodigden te vragen om zelf iets te eten of te drinken mee te nemen, 'vooral omdat ik het leuk vind als er voor mij gekookt wordt en dat gebeurt op deze manier volop. Heerlijk!'
Wat we mee zouden nemen moest voor vier personen zijn, en de strenge doch rechtvaardige gastvrouw voegde eraan toe dat degenen die met z'n tweeën zouden komen dus allebei iets moesten meebrengen.

Het resultaat van deze invitatie was een grote hoeveelheid zeer verschillende hapjes (alles moest staande genuttigd kunnen worden, was ook een verzoek), stuk voor stuk met liefde en zorg bereid. Het paste maar nét op Mariëlla's toch niet bepaald kleine eettafel, maar dat probleem loste zich vanzelf op want de familie en vrienden lieten het zich goed smaken. Het margarita-ijs waarmee @eetschrijver Gerrit Jan Groothede culinair Nederland aan het veroveren is en dat in het verjaarsgezelschap zijn roem al voorutgesneld was, diende als toetje.
Wat daar allemaal in gaat - het is per slot van rekening een commercieel, zij het behoorlijk exclusief, product geworden - blijft een goed bewaard geheim, maar de recepten van de andere hapjes, snackjes, zoetjes en zoutjes hebben wij allemaal van harte afgestaan. 

Ikzelf wil graag nog eens die verrukkelijke carpaccio van gemarineerde bietjes met munt maken, de bijzondere muffins met 99% cacao en gedroogde habaneropepers, of die geurige lamstajine, en het stoofvocht ervan opdeppen met een van de zelfgebakken broden. 
Ik geloof dat er ook wel belangstelling is voor de tomatentaart die wij meebrachten. Onze tweede bijdrage was het gekoelde raapsteelsoepje waarover ik al eerder schreef.
Het tomatentaartrecept bestaat uit vier onderdelen: het voorbereiden van de tomaatjes, het deeg, de vulling en het afbakken.

Tomatentaart: de tomaatjes

  • leg 1 kg  doormidden gesneden mini-romaatjes met de snijkant omhoog op een met aluminiumfolie beklede bakplaat. Leg er fijngesneden tijm, rozemarijn en in dunne plakjes gesneden knoflook op en bestrooi met grof zeezout (of vlokjes citroenzout - heerlijk!) en bedruppel met olijfolie. Laat de tomaatjes 1,5 uur bij 150 graden half indrogen.


Tomatentaart: het deeg

  • Maak in de keukenmachine een stevig deeg van 190 g bloem, 60 g fijngemalen parmezaanse kaas, 1 el Provençaalse kruiden, 1 tl zout, 125 g koude boter en koud water. Zodra het deeg 'pakt', niet verder mixen. Druk het deeg uit tot een dikke ronde plak en laat 30 minuten in de koelkast rusten.

Tomatentaart: de vulling

  • Klop 2 eieren los met 2 dl slagroom en 2 el crème fraîche, klop er 50 g gemalen parmezaanse kaas, een greepje zout en ruim versgemalen peper door. Roer er tot snot fijngesneden groene kruiden door (peterselie, bieslook, basilicum, oregano, geheel naar beschikbaarheid en eigen smaak). Je kunt het vocht van de tomaatjes desgewenst als extra smaakje toevoegen.

Tomatentaart: het bakken

  • Rol het deeg uit, leg het in een quichevorm van 26 cm, prik bodem en wanden in met een vork en bak de taart 'blind' (een laag bonen op een stuk bakpapier, zodat er geen luchtbubbels ontstaan): 15 minuten bij 190 graden. Haal de steunvullig eruit en verdeel 2 el parmezaanse kaas vermengd met 1 el bloem op de bodem. Verdeel de afgekoelde tomaatjes op de bodem, schenk de vulling erover en strooi nog wat parmezaanse kaas er bovenop. Bak de taart in 30 minuten bij 190 graden tot de bovenkant heel licht gekleurd is en de vulling gestold.


Ervaringsweetje: de taart is de volgende dag weliswaar niet meer zo krokant, maar de smaak is nóg lekkerder!

Mariëlla is thee-sommelier en de uitvindster van de enige echte vegetarische oester. Overbodig te zeggen dat ze een geweldige kok is en dat haar website daar een prachtig beeld van geeft!